Raytersblak

Mula sa kawalan ay isang silahis ng dagitab ang sa isip niya’y gumising

May dapat kang isulat, sigaw ng kanyang utak

Mayroon kang pangarap, hiyaw ng kanyang puso

Siya namang karipas niya sa paghahanap ng pluma at papel sa kung saan

Dadaloy na ang mga ideya mula sa ugat ng kayamang nasa loob ng kanyang bungo

Daraan sa hiyas sa kanyang dibdib…

Patungo sa dulo ng kanyang mga daliri

Nariyan na at kailangan niya ng ipakawala

Ngunit…Malabo, madilim, hindi mahagilap…

Isang napakalikot na obrang matagal ng nais madakip

Mailap…di mawari kung maamo ba o sadyang ubod ng bangis

Siyang ganda kaya o walang pinagkaiba sa iba?

At sa dulo ay naisip niya na lamang…

Marahil ay hindi pa handa, sa susunod na lang…kapag perpekto na.

(Kapag wala na akong maisulat... :D)